بررسی اثر شکل های مختلف گوشه بندی (مقرنس، شمسه، کاربندی و یزدی بندی) در مکان های مذهبی، بر وضوح گفتار

علم آکوستیک علمی نوین است که توانسته در زمان کوتاه عمر یکصد ساله خود در پیوند با سایر علوم از جمله معماری برای خود جایگاه خاصی ایجاد کند. معماری فضاهای مذهبی از این نظر که ساختار فضا باید جلوه ای از نمادهای مذهبی باشد، بسیار قابل توجه هستند. معماران ایرانی برای طراحی در معماری آیینی، آکوستیک را انتخاب نموده و از فرم های مختلفی چون مقرنس، کاربندی، یزدی بندی و ... استفاده کرده اند. در این مقاله اثر تزیینات گوشه بندی چندین مکان مذهبی در افزایش وضوح گفتار بررسی شده است. به همین منظور 5 نمونه از مکان های مذهبی با نرم افزارهای autocad و3d max شبیه سازی شده و مدل سازی صوتی آن توسط نرم افزار ease انجام می شود. از بین این 5 نمونه مکان مذهبی یک نمونه (مسجد خلخالی) انتخاب و محاسباتِ زمان واخنش به صورت عملی با سنجش میدانی، به وسیله ی دستگاه2260 برای فضا انجام گرفته است. در نهایت با مقایسه زمان واخنش به دست آمده در عمل، و تحلیل داده های به دست آمده از نرم افزار شبیه ساز، تأثیر گوشه بندی ها در آکوستیکِ فضا مشخص می شود. نتایج حاکی از آن است که هرچه زمان واخنش در باندهای فرکانسی مختلف به طور یکنواخت کاهش یابد، تأثیر گوشه بندی در افزایش وضوح گفتار بیشتر نمایان خواهد شد. نتایج حاکی از آن است که بیشترین اثر در افزایش وضوح گفتار توسط مقرنس ایجاد شده است. می توان گفت اثر این تزیینات به عنوان پخشاگرهای سنتی در بناهای مذهبی نمایان می شود.